Sempozyumlarımız
Ölülerimiz, Biz: 'Öteki Olarak Ölmek'
Türkiye’de öteki olarak yaşayanlar, öteki olarak yaşarken hangi sorunlarla karşı karşıyalarsa, öldüklerinde de neredeyse aynı, hatta daha ağırlaşmış bir biçimde, aynı sorunlarla baş etmek zorunda kalmaktadırlar. Hayattayken, içinde bulundukları sorunlarla baş edebilmek için çeşitli taktik ve stratejiler geliştirme olanağına, en azından teorik olarak sahip olan ötekiler, ölümleri halinde ne yazık ki bu teorik olanağı da yitirmekte ve ölü bedenleri, çoğunluğun, devletin, kamu gücünün, aile gibi çeşitli toplumsal kurumların kendi zihniyetlerine uygun pratiklerine terk edilmektedir.
Cumhuriyetin Korkuları; Korku Cumhuriyeti
İçinde bulunduğumuz Cumhuriyet’in hikayesi, ünlü bir Oğuz Atay hikayesinin, Korkuyu Beklerken’in adeta izdüşümüdür. Bu öykünün isimsiz kahramanı, birden bire beliren, bilinmeyen bir dilde yazılmış ve tehdit içerdiği düşünülen bir mektup alıp kendini evine kapatarak korkuyu beklemeye başlamadan önce de adeta bir korku bahçesinde, içinde dizi dizi korku aynalarının bulunduğu ve her bir aynanın diğerinin ürettiği korkuyu daha da büyüterek iade ettiği bir galeride yaşamaktadır. Bu anti-kahraman, evinden işine giderken, salona açılan odaların kapılarını kilitleyip anahtarları salondaki bir vazoya, sonra salonu kilitleyip anahtarını antredeki bir başka kaba koymakta, nihayet dış kapıyı kilitleyip evden ayrılmaktadır. Elbette eve dönüşünde de aynı kilitleme-açma ritüeli tersinden yerine getirilmektedir.
